Brat na Cidrach

Możno niy wszyscy wiedzom, że moj bracik je kapelonkym.

Łod poczontku tego miesionca przeciepli go z Łorny na Cidry. Tak to już ksiynżoszki majom, że co pora lot muszom sie kludzić na nowe śmieci.

Jakby tak ftoś niy wiedzioł kaj som Cidry i skuli czego tak sie nazywajom, to tuplikuje to w łostatnim Dziynniku Zachodniym Marek Szołtysek: klik.

W łostatnio środa na wieczor pojechali my z Jackym jego ujka nawiedzić skuli tego, że mioł gyburstag. Moja boła "pociongajonco i smarkato", toż łostała w doma z pełnom krzynkom taszyntuchow. Łukasz zaś trynowoł to, co łon tam trynuje i my pojechali ino we dwóch, prosto do kościoła. Nigdy wcześnij żech na Cidrach niy boł. Pora lot tymu zawsze my dojechali ino do Rojcy, bo kiejś tam boł moj bracik.

Kościoł w Cidrach majom wielgaśny, z dugimi łoknami i wieżami pod same niebo - taki neogotyk. 

Fotka ze farskij strony

Siedli my we ławkach, kere boły doś wygodne, bo i na klynczniku i pod tyłek mieli je czymś miyntkim wyściełane. Zygor piznoł sześ, a do łołtorza żodyn niy wyłazi. No ale za kwila ludziska (a boło ich doś sporo) zaczli stować i patrza, a idzie łod tyłu kościoła cołko asysta: nojpiyrw dwóch górnikow w strojach galowych z kadzidłym, potym ministranty i misiezdo szafarze, baby łobleczone w ślonskich keckach i na końcu sześciu ksiynżoszkow z mojim bratym rachujonc. Myśla sie: jeszcze go niy znajom, a już mu wyprawiyli take przyjyńcie.

Mszo boła jak na Sumie - festelnie uroczysto. Trza boło dować pozor, bo na Cidrach majom w kościele jeszcze stare przyzwyczajynia. Pamiyntom, że za bajtla u nos na Staryj Halymbie tyż tak boło, że na łofiaro nojprzod szli same chopy, a jak skończyli, to dopiyro baby. Ino nasza kuzynka (co tyż przijechała), sie niy zmiarkowała i poleciała razym ze swoim i wszyskimi chopami w piyrszyj zorcie.

Jak my już wszysjcy za kapelonka porzykali, to na koniec boły winszowania: nojpiyrw piyknie pedzieli, jego nowy farorz, potym roztomajte farske ferajny. Na koniec moj bracik piyknie podziynkowoł i nom wszyjskim łod Ponbóczka pobłogosławioł.

Aha, musza jeszcze spomnieć, że śpiywoł chór i jak my już mieli z kościoła wyłazić, zaintonowali w polskij wersji taki szlager, kery udało mi sie znjoś w łorginale:

Dyć nuca se to do terozka :)

Łostońcie z Bogiym