Rekolekcje

Pisane w ostatni piątek wieczorem.

Pisząc te słowa uczestniczę w rekolekcjach zamkniętych. 

Jako Nadzwyczajny Szafarz Komunii Świętej mam obowiązek w takim spotkaniu raz w roku brać udział. Tym razem czekałem już niecierpliwie na te dni. 

Od czwartku wieczora do niedzielnego popołudnia próbuję wyłączyć się z normalnego trybu życia. 

Wyjechałem do Brennej do diecezjalnego ośrodka, nie włączam komputera, nie odbieram telefonów, nie używam facebooka. Za to uczestniczę w konferencjach, w nabożeństwach, spotkaniach z innymi Szafarzami, adoracjach i przede wszystkim codziennie we Mszy Świętej. 

Mam też sporo czasu dla siebie - by pewne sprawy przemyśleć, przemodlić. Na dodatek mogę też trochę poczytać (mam ze sobą książkę Marcina Jakimowicza "Ciemno czyli jasno") lub coś napisać (jak w tej chwili).

Dobrze, że mam teraz taką możliwość. Te dni pozwalają mi zastanowić się nad sobą. Mam ambicję nie przeżywać swojego życia bezrefleksyjnie. Czasem trzeba stanąć trochę jakby z boku swojej codzienności, nabrać dystansu.

To są te chwile, które pozwalają mi mieć nadzieję, że moje życie zmierza w dobrym kierunku, a przynajmniej próbuję mu nadać dobry kierunek. 

A jeśli nawet moje próby są nieudolne, to muszę wierzyć Jezusowi, że On ma moc, by mnie do Siebie pociągnąć. Proszę Go o to.

Mój Bóg kocha mnie nad życie - dosłownie. Może i mnie nauczy odwzajemniać tę Miłość.

Pozdrawiam już z domu