Najpiękniejszy widok z gór

W drugim dniu urlopu wybrałem się w góry.

Pojechałem do Wisły, dalej na Kubalonkę, gdzie skręciłem w lewo. Chciałem dojechać do Stecówki, ale zatrzymał mnie zakaz ruchu. Zostawiłem więc samochód na parkingu i poszedłem dalej pieszo czerwonym szlakiem.

Czerwonym szlakiem w górę

Do Stecówki doszedłem po 3,5 km.

Nowy odbudowany po pożarze kościół

Po krótkiej modlitwie poszedłem dalej. Gdy doszedłem do schroniska na Przysłopie, powitano mnie tam z radością.

Witaj.  Cieszymy się, że dotarłeś. Też się cieszę

Po zjedzeniu tradycyjnej zupy pomidorowej i odpoczynku, chciałoby się iść dalej na Baranią Górę.

Na Baranią jeszcze godzinka

Miałem jednak już w nogach prawie 8 km, a przecież trzeba jeszcze wrócić do auta. A nie mam już 20 lat (30, 40 też już nie mam, nawet 50 skończyłem jeszcze przed pandemią). Postanowiłem więc zachować się jak te panny rozsądne z dzisiejszej Ewangelii i obrać kierunek powrotny. Najpierw jednak, trochę nad schroniskiem, trzeba się było napatrzeć na górskie widoki.

Panorama gór

Powrotną drogę wybrałem jednak nieco okrężną, wzdłuż Czarnej Wisełki.

Niesamowite, że z tego urokliwego potoku powstanie Królowa Polskich Rzek 

Jak się już zrobiło lekko patriotycznie, to poszedłem za ciosem i przymaszerowałem do Zameczku Prezydenckiego.

Nogi już mi właziły tam, skąd mi wychodzą, ale całe szczęście Pan Prezydent podjął mnie dobrą kawą i ciastkiem na tarasie Zamku Dolnego, z przepięknym widokiem.

Odpoczynek u Pana Prezydenta

Nigdy wcześniej nie byłem w tym miejscu. Chciałem zwiedzić właściwą rezydencję, ale niestety uprzejmy żołnierz nie wpuścił mnie do środka. Podobno jest to możliwe, ale trzeba wcześniej umówić się na wycieczkę z przewodnikiem. Pozostało jedynie zdjęcie z daleka, zza okalającego ogrodzenia.

Pałacyk Prezydencki

Co było robić, musiałem pójść dalej w stronę pozostawionego samochodu. Po zrobieniu ponad 17 km w ponad 26 tys. krokach, najpiękniejszy widok z gór jest taki:

Moje auto

Zmęczony, ale szczęśliwy wróciłem do domu.

Pozdrawiam