Absurdy biurokracji

Mam na ogródku od zawsze takie coś:

Drzewo

Zostało jeszcze z czasów, zanim zacząłem budować dom. Więcej na tym suchych gałęzi, niż liści.

Trzeba się tego pozbyć. I zamiast iść po piłę, wyciąć to i posadzić coś ładnego, odezwały się we mnie, jak to ostatnio ktoś określił, "pruskie geny". Jako dobry obywatel, który szanuje obowiązujące prawo stwierdziłem, że najpierw trzeba uzyskać zgodę, by ten chabaź usunąć.

Napisałem pismo, dołączyłem mapkę z zaznaczeniem miejsca, pomierzyłem obwody poszczególnych gałęzi (najszerszy ma raptem 33 cm) i zawiozłem do Magistratu. 

No i się zaczęło. 

Przyjechała dwójka urzędników na wizję lokalną, pewnie żeby sprawdzić, czy przypadkiem nie jestem kłamcą i oszustem i nie chcę ściąć stuletniego dębu. Zaraz się okazało, że trzeba jeszcze podpisu mojej Szanownej Małżonki, bo to przecież nasze wspólne drzewo, a ja chciałem je samodzielnie wyciąć, zapewne wbrew jej woli. Po kilku dniach dostałem powiadomienie z Urzędu "o możliwości zapoznania i wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań". Pojechałem - niepotrzebnie. Żadnych dowodów, materiałów oraz zgłoszonych żądań nie było, poza moim własnym wnioskiem i małoczytelnym protokołem z wizji lokalnej. 

Teraz czekam na Decyzję Administracyjną, po otrzymaniu której, jeśli w przeciągu 14 dni nikt się nie odwoła, będę mógł zgodnie z obowiązującym w Rzeczpospolitej Polskiej prawem, to coś wyciąć.

Dziś mija 42 dzień od złożenia wniosku.

Żeby sprawa była jasna. Nie mam pretensji do urzędników. Robią swoją robotę.

Mam wielki żal do stanowiących prawo.

Państwo powinno nas chronić i ułatwiać nam życie. Czyż nie po to płacimy podatki?

Pozdrawiam