Podug Jōna:
Znŏd sie człowiek posłany przez Boga - mianowali go Jōn. Prziszoł coby dać świŏdectwo, coby zaświadczyć ô światłości, coby wszyjscy uwierzyli skuli niego. Niy boł światłościōm, ino boł posłany, coby ô światłości zaświadczyć.
 |
| Św. Jōn Krzciciel z Bazyliki na Lateranie |
Take je świŏdectwo Jōna. Kiej Żydy wysłali do niego ze Jerozolimy kapłanōw i lewitōw ze zapytaniym: Ftoś ty je? Ôn pedzioł, a niy doł kontra: Jŏ niy ma Mesyjosz.
Toż go spytali: Dyć gŏdej. Je żeś Elijosz? Ôdpedzioł: Niy. Je żeś prorok? Gŏdoł: Niy. Toż mu pedzieli: Kim żeś ty je, coby my mogli ôdpedzieć tym, co nos sam posłali? Co gŏdŏsz ôd sia?
Pedzioł: Jŏ je głos, kery wołŏ na pustyni: Prostujcie Pōńsko droga, jak pedzioł prorok Izajasz. A posłańce byli faryzeuszami. I zaczli sie go pytać: No toż skuli czego krzcisz, jak żeś niy ma ani Mesyjosz ani Elijosz, ani inkszy prorok? Jōn im tak ôdpedzioł: Jŏ krzcza wodom. Pōmiyndzy wami stoji Tyn, kerego wy niy znŏcie, kery po mie idzie, a kerymu jŏ niy ma godny ôdwiōnzać sznorowek we zandalach.
Dzioło sie to we Betanji, po drugij stronie Jordanu, kaj Jōn krzciōł.
S Panym Bogiym
podobało mi się
OdpowiedzUsuń