Może czasem trzeba napisać o rzeczach bardzo przyziemnych.
Ponad dwa lata temu kupiłem sobie świetny telefon.
To mój pierwszy model w wersji dotykowej - bardzo szybko się do tego przyzwyczaiłem.
Używam go bardzo intensywnie, jak to dziś bywa, nie tylko do dzwonienia. Robię w nim notatki. Używam kalendarza i budzika. Odbieram e-maile. Serfuję po sieci. Nawigacja pozwala mi trafiać samochodem pod wskazane adresy. Czytam w nim Pismo Św. i inne książki. Czasem to on czyta dla mnie audiobooki. Słucham muzyki. Przeglądam zdjęcia. (Fotografuję nim bardzo rzadko, bo jakość mi nie odpowiada).
Po dwóch latach nieco się zużył. Obudowa jest pęknięta, więc dokupiłem dodatkowy futerał. Przednia szybka, choć jest trochę porysowana i tak trzyma się dzielnie.
Niestety telefon, który ma parametry przewyższające o lata świetlne mój pierwszy komputer Atari 800XL, w ostatnich miesiącach znacznie zwolnił, często się zawiesza, czasem sam z siebie się wyłączy lub przeładuje. Zaczynam dochodzić do wniosku, że urządzenie żyje swoim życiem :)
Bywa to szczególnie irytujące, gdy trzeba, a nie można odebrać połączenia - bo i tak się zdarza. Czasem człowiek się spieszy, a telefon opóźnia każdą zadaną mu czynność - brrrrr.
Aż się prosi, by wysłać go już na zasłużona emeryturę.
Chwilowo (mam nadzieję) niestety na nowszy model mnie nie stać. Wymyśliłem więc, że telefon zresetuję na twardo - tzn. przywrócę ustawienia fabryczne i zacznę go używać jakby od początku.
Sam jestem ciekaw, co z tego wyniknie.
Pozdrawiam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz