Podug Marka:
Jak Jezus zbiyroł sie w drōga, przilecioł jedyn chop, pod przed Nim na klynczki i zaczōn Go pytać: "Nauczycielu dobry, co mōm czynić, cobych doszoł do życiŏ wiecznego?"
Jezus mu pedzioł: "Czamu nazywŏsz Mie dobrym? Żŏdyn niy ma dobry, ino sōm Bōg. Znŏsz przikŏzania: Niy zabijej, niy cudzołōż, niy kradnij, niy cygoń, niy ôszydzej, czcij ôjca i matka".
Ôn Mu ôdpedzioł: "Nauczycielu, wszyjskigo tego przestrzegōm ôd bajtla".
Wtynczŏs Jezus spojrzoł na niego z pszajaniym i mu padoł: "Jednego ci ino brak. Idź, przedej wszyjsko co mŏsz i rozdej biydokom, a bydziesz mioł skarb w niebie. Potym przidź i pōdź zy Mnōm". Dyć ôn spochmurniōł na te słowa i poszoł wek niyrŏd, bo mioł mocka majōntku.
Wtynczŏs Jezus wejrzoł doôbkoła i padoł do swojich uczniōw: "Jak ciynżko tym, kerzy sōm majyntni, wyńś do krōlestwa Bożego". Ucznie przeraziyli sie Jego słowami, a dyć Jezus zaś im padoł: "Dziecka, jak ciynżko wyńś do krōlestwa Bożego tym, kerzy ôglōndajōm sie na swoje majyntności. Pryndzyj kamela przelezie bez ucho ôd jegły, niźli bogōcz do krōlestwa Bożego".
 |
| Ucho ôd jegły |
A ôni tym bardzij sie dziwowali i gŏdali pōmiyndzy sobōm: "Toż fto może być zbawiony?"
Jezus popatrzōł na nich i padōł: U ludzi to niymożebne, ale u Boga wszyjsko je możebne".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz