Wanielijo po ślōnsku #151

Podug Mateusza:

Jezus, jak ôboczoł ciźba ludziōw, zrobiyło Mu sie ich żŏl, bo byli sponiewierani i same, jak ôwce, co niy majōm pastyrza.
W tyn czōs pedzioł do swojich uczniōw: "Żniwo, je na fest, a niy mŏ fto robić. Proście Pōna ôd żniwa, coby wysłoł robotnikōw na swoje żniwo."

Zawołōł tyż wtedy do sia dwanŏstu swojich uczniōw i doł im władza nad duchami niyczystymi, coby je przegōniali i flegowali ludziōw ze wszyjskich choróbskōw i niymocy. A sam sōm miana dwanŏstu japostołōw: piyrszy Szymon, kerego wołali Pyjter, i jego bracik Andrzyj, dalij Jakub, syn Zebedeusza, i bracik Jōn, Filip i Bartłōmiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, tyn, kery Go zdradziōł.

Na fasadzie Bazyliki św. Piotra w Rzymie

Tych Dwanŏstu posłoł Jezus i tak im przikŏzoł: "Niy idźcie do pogan i niy właźcie nikaj do miasta samarytańskego. Lećcie raczyj do ôwiec, kere sie potraciyły z dōma Izraela. Idźcie i wołejcie: Bliske już je krōlestwo niybieske. Uzdrowiejcie niymocnych, wskrzeszejcie umarlŏkōw, ôczyszczejcie tryndowatych, przepyndzejcie złe duchy. Za darmo żeście erbli, za darmo dŏwejcie dali."

Ôstōńcie z Bogiym