Podug Łukasza:
Bōg posłoł janioła Gabyjela do miasta we Galileji, kere mianowali Nazaryt, do dziewicy, kero bōła przypisano Josefowi, ze familije Dawida; a dziewica miała na miano Maryja. Janioł wlŏz do Nij i padŏ: "Szczyńść Boże, pełno łaski, Pōn z Tobōm, błogosławiono żeś jes miyndzy niywiastami." Ôna zmiyszała sie na te słowa i deliberowała w hercu, ô co sie rozchodzi.
 |
| Nazaryt - we Bazylice Zwiastowanio |
Toż Janiōł Ij padŏ: "Niy strachej sie, Maryjko, boś znodła łaska u Boga. Poczniesz i porodzisz Syna, kerymu dŏsz na miano Jezus. Ôn bydzie wielgi, i dajōm mu miano Syna Nojwyższego, a Pōn Bōg do mu tron, jego starzika Dawida. Bydzie panowoł nad dōmym Jakuba na wieki, a jego panowaniu niy bydzie końca."
No toż Maryjka padała na to do Janioła: "Jak to może być, jak jŏ niy znōm jeszcze chopa?"
Janioł Ij ôdpedziōł: "Duch Świynty zestōmpi na Ciebie i moc Nojwyższego Cie skryje. Bez toż Świynte, kere sie urodzi, bydzie mianowane Synym Bożym. A dyć ôbocz: Twoja krewno Elżbiyta, je na stare lata przi nadziei we szostym miesiōncu z synkym, choć gŏdali, że je bezpłodno. Bo dlŏ Boga niy ma nic niymożebnego.
No toż Maryjka padała: "Jo je sużebnica Pańsko, niych mi sie stanie podug twoi gŏdki."
Wtedy Janiōł sie poszōł.
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz