Podug Łukasza:
Jezus, jak szoł do Jeruzalym, bez roztōmajte wsie, to nauczoł. Rŏz ftoś sie Go spytoł: "Pōnie, czy ino mało fto bydzie zbawiony?"
Ôn im padōł: "Dyć sie starejcie wlyź bez ciasne dźwiyrza; bo wōm godom, mocka bydzie kciało wlyź, a niy dajōm rady.
Jak Pōn domu sie dźwignie i zawrze dźwiyrza, wtynczŏs ci co ôstanōm na dworze zacznōm klupać i wołać: "Pōnie, dyć nom ôtworz!"
 |
| Zacznōm klupać i wołać |
A Ôn im ôdpowiy: "Niy wiym skōnd żeście prziszli". Wtynczŏs zaczniecie gŏdać: "Przeca jedli my s Tobōm i piyli my s Tobōm, i na naszych drogach żeś nauczoł".
A Ôn padŏ: "Dyć wōm godom, że niy wiym skōnd żeście sōm. Ôdyńcie ôdy Mie wszyjscy, kerzy sie dopuszczŏcie niysprowiedliwości!" Tam bydzie płacz i zgrzitanie zymbōw, jak ôboczycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszyjskich prorokōw we krōlestwie Bożym, a sami bydziecie wyciepani raus.
Przidōm ze wschodu i ze zachodu, ze pōłnocy i połednia i siednōm przi stole we krōlestwie Bożym. Tak to ôstani bydōm piyrsi i piyrsi bydōm ôstatni.
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz