Bogactwo Kościoła

Z wielką przykrością odczytuję kolejne deklaracje osób, że wobec tego, co się dzieje, przestaną chodzić do kościoła. I nie chodzi mi o celebrytów, ludzi znanych lub tych, którzy potrafią wokół tej sytuacji zrobić w mediach sporo szumu.

Mam na myśli moich znajomych - zwykłych śmiertelników, którzy zwyczajnie mają dość ciągłego słuchania z ust wielu duchownych o LGBT, o polityce, o cywilizacji śmierci, o strasznym bezbożnym świecie, o Radiu Maryja i o tym, że kiedyś to było dobrze, a teraz wszyscy są źli i pójdą pewnie prosto do piekła.

Z jednej strony, wcale się tym ludziom nie dziwię. Sam często powtarzam, że Kościołowi w Polsce (nie całemu oczywiście) myli się czasem głoszenie Dobrej Nowiny z kampanią wyborczą. A tu kłania się przestrzeganie II Przykazania Bożego, bo religii, wiary i wreszcie Boga samego nie można traktować instrumentalnie. Nigdy i w żadnych okolicznościach.

Z drugiej strony codziennie dziękuję Bogu, że u nas na Halembie nie ma w ogóle tego problemu. Polityki z ambony nie słychać. I bardzo dobrze.

Co mogę powiedzieć tym którzy odchodzą z Kościoła? Jestem bezradny.

Jedyne co mogę, to podzielić się tylko taką myślą, że ja pragnę w Kościele trwać do końca życia. Dlaczego? 

Bo tu odnajduję takie bogactwo - przede wszystkim w Sakramentach, z Eucharystią na czele, że żaden, nawet najgłupszy biskup i ksiądz nie jest w stanie mnie z Kościoła przegonić.

Bogactwo Kościoła w Sakramentach (nie o złoto tu chodzi)

Pozdrawiam