Czytanie z Ksiyngi proroka Jerymiosza
Jak rzōńdziōł Jozjasz, Pōn pedzioł mi take słowo: "Zanim żech cie wyłōnaczoł w łonie matki, już żech cie znoł, nim żeś prziszoł na świat, żech cie poświynciōł, zrobiōł żech ś ciebie proroka dlo nacyjōw.
Przeposz sie poskym, stōń i gŏdej wszyjsko, co ci kŏża. Nic sie niy boj, bych cie czasym niy napołnioł lynkym przed niymi.
A dyć jŏ robia dzisiej s ciebie twierdza warowno, kolumna żylŏzno i mur ze spiżu przeciw cołkij ziymi, przeciw krōlōm judzkim i ich ołberom, ich kapłonom i ludowi tyj ziymi. Bydōm walczyć przeciwko tobie, ale cie niy poradzōm zwyciynżyć, bo Jŏ je s tobōm - gŏdŏ Pōn - by cie ôsłaniać".
Czytanie z Piyrszego Listu Świyntego Pawła Japostoła do Koryntian
Braty:
Pszonie je cierpliwe, je łaskawe. Pszonie niy zŏwiści, niy kce sie asić, sie niy myśli s pychy; niy je sorōńske, niy wadzi sie ô swoje, niy gorszy sie, niy pamiyntŏ złego; niy raduje sie ze krziwdy, ale sie weseli cuzamyn ze prŏwdōm. Wszyjsko sniesie, dŏwŏ sie pedzieć, we wszyjskim widzi nadzieja, wszyjsko przetrzimo.
 |
| Pszonie |
Pszonie nigdy niy ustŏwŏ, nie je jak proroctwa, kere sie kōńczōm, abo jak dar jynzykōw, kery zniknie, abo jak mondroś, keryj zbraknie. Tak ino trocha przeca poznŏwōmy i ino trocha prorokujymy. Jak zaś przidzie to, co je doskōnałe, zniknie to, co je ino tak trocha.
Za bajtla, gŏdoł żech jak bajtel, szkłōdziōł żech, jak bajtel i jak bajtel żech medykowoł. Jak żech wyrōs na chopa, to co ôd bajtla poszło weg.
Terŏzki widzymy choby we krziwym zdrzadle, wtynczŏs zaś ôbejrzymy gymba w gymba, Terŏzki poznŏwōm tak ino trocha, wtynczŏs byda poznŏwoł tak, jak sōm żech je poznany.
Toż sōm wiara, nadzieja i pszonie - te czi: nojwiynksze s nich je jednak pszonie.
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz