Biblia po ślōnsku 38

Czytanie z Ksiyngi proroka Izajasza

W roku, jak wziōn i umar krōl Ozjasz, ujrzoł żech Pōna, jak siedzi na wysokim i wyniōsłym trōnie, a szlepa Jego szatōw wypołniŏ świontynia. Serafiny stoły ponad Nim; kożdy s nich mioł po szejś krzideł. I wołoł jedyn do drugigo: "Świynty, Świynty, Świynty je Pōn Zastympōw. Cołko ziymia je pełno Jego kwały". Ôd tego głosu, kery wołoł, zatrzynsły sie framugi ôd dźwiyrzow, a świontynia napołnioła sie smyndym.

I żech sie pedzioł: "Toż po ptokach sy mnōm! Dyć jo je chop, co mo smazane brōmble i miyszkōm cuzamyn s ludziami, co majom smazane brōmble, a na ôczy żech widziōł Krōla, Pōna Zastympōw!"

Wtynczŏs przifurgnōł do mie jedyn s serafinōw, a trzimoł w rynce wōngel, kery szczypcami wziōn s ôłtŏrza. Tyknōł nim moje brōmble i padoł: "Dyć to tykło twojich brōmbli, twoja wina je zamazano, wyciepany twōj grzych".

Wōngel ô kerym dzisiej stoji w Piśmie Świyntym

I usłyszoł żech głos Pōna, jak gŏdŏ: "Kogo mōm posłać? Fto by Nom poszoł? Żech ôdpedzioł: "Toż jŏ moga iś, mie poślij!"

Czytanie z Piyrszego Listu Świyntego Pawła Japostoła do Koryntian

Spōminōm, braty, Wanielijo, kero żech wōm głosiōł, kero żeście przyjynli i we keryj trwŏcie. Bez nia tyż bydziecie zbowione, jak jōm zachowocie tak, jak żech wōm głosiōł. Bo inaczyj byście uwierzyli po prōżnicy.

Przekŏzoł żech wōm nojsompiyrw to, co żech erbnōł: że Krystus umar - jak stoji w Piśmie - za nasze grzychy, że Go pochowali, że zmartwychstōł trzecigo dnia, jak stoji w Piśmie; i że sie ukŏzoł Kefasowi, a późnij Dwunastu, a jeszcze późnij zjawioł sie wiyncyj niźli piyńćset bratōm narŏz; mocka s nich dalij żyje, a niykere poumiyrali. Potym ukŏzoł sie Jakubowi, późnij wszyjskim japostołōm. Na sōm koniec, już po wszyjskich, ukŏzoł sie tyż i mie, ôstatnij potracie.

Dyć jo je nojmyńszy ze wszyjskich japostołōw i niygodny coby mieć miano japostoła, bo żech prześladowōł Kościōł Boży. Ale skuli łaski Boga je żech tym, czym żech je, a erbniono łaska niy prziszła po darymnicy; na ôpa, robiōł żech wiyncyj ôd inkszych, po prŏwdzie niy jŏ, ino Bosko łaska sy mnōm.

Toż, czy to jo, czy inksze, tak nauczōmy i tak żeście uwierzyli.

Ôstōńcie z Bogiym