Podug Jona:
Pōmiyndzy tymi, kerzy prziszli, coby sie pokłōnić Bogu bez świynta, byli tyż jakeś Greki. Ôni to poprosiyli Filipa, kery boł z Betsajdy Galilejskij takom gŏdkōm: "Ponie, kcieliby my ôbŏczyć Jezusa". Filip poszoł s tym do Andrzyja. A potym ôba poszli, pedzieli to Jezusowi.
A Jezus doł im tako ôdpowiydź: "Nadejszła godzina, coby ôstoł ôtoczony kwałōm Syn Człowieczy. Na zicher wom godom: Jak ziŏrko pszynicy sleci w ziymia i przōdzi niy ôbumrze, ôstanie samo, a jak ôbumrze, prziniesie festelny plon. Tyn, kery pszaje swojimu żywobyciu, traci je, a kery niynawidzi swojigo żywobycia na tym świecie, uchroni je na życie wieczne. Fto zaś kciołby Mi sużyć, niych idzie za Mnōm, a kaj Jo je, tam bydzie i mŏj suga. A jak ftoś mi suży, uczci go mŏj Ôjciec.
Terŏzki moja dusza sie tropi i co mōm pedzieć? Ôjcze, wybŏw mie ôd tyj godziny. Dyć Jo skuli tyj godziny prziszoł na świat. Ôjcze, wsłow Twoje miano!"
Narŏz dało sie słyszeć gŏdka s nieba: "Już żech wsławioł i jeszcze wsławia". Ludzie to usłyszeli i gŏdali: "Pieron piznōł". Inksze zaś padali: "Janioł do Niego przegŏdoł". Toż Jezus im tuplikowoł: "Godka ta boło słychać skuli wos. Terŏzki dzieje sie sond nad tym światym. Terŏzki władca tego świata bydzie wyciepany raus. A Jo, jak ôstana nad ziymia wywyższony, pociōngna wszyjskich do Sia."
To godoł, coby było znać, jakom śmierciom przidzie mu umrzyić.
 |
| Golgota |
S Panym Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz