Z narodzyniym Jezusa Krystusa boło tak. Po tym jak Jego Matka, Maryja łostała łobiecano Józikowi, jeszcze przed ślubym, łokozało się, że sie spodziywo, skuli Ducha Świyntego. Jeji szac Jozik, kery boł fest akuratny i niy kcioł Jejij krziwdy, wyforsztelowoł sie, że Jom kajsik po cichu łodeśle.
Jak sie to postanowioł, legnął sie spać i bez syn ukozoł mu sie Janiol z nieba i mu pedzioł: Jozik, niy starej sie. Weź Maryja ku siam, jak swoja połowica. Dyć z Ducha Świyntego je bajtel, co sie Go spodziywo. Bydzie to Synek, kerymu dosz na miano Jezus. Łon zbawi swojich ludziow łod grzychow. A wszysjsko sie to porobioło tak, jak stoi w Piśmie naszkryflane przez Proroka: Czysto dziołszka bydzie sie spodziywać i porodzi Synka, kierymu dajom na miano Emmanuel, co sie czyto Pon Bóczek je s nami.
Jak sie ino Jozik łobudzioł, zrobił tak, jak mu Janioł kozoł: wzion Maryjka za swoja.
Łostońcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz