Rolnicze protesty

Z racji obowiązków zawodowych musiałem dziś dojechać do Warszawy.

Wyjechałem z domu o 14.00, więc przed 18.00 powinienem być na miejscu.

Wszytko było ok. do Radomska. Tu mapy google kazały mi zjechać z autostrady, by ominąć blokadę na wysokości Piotrkowa Trybunalskiego. Wielu innych kierowców zrobiło to samo.

Lokalnymi drogami pod Radomskiem

I dobrze zrobiliśmy, bo chwilę później jadąc nad A1 można było stojącym w korku na autostradzie tylko współczuć.

Jednak po kilkunastu kilometrach i moja droga się zapchała. Stanęło na amen. Nawigacja tematu nie ogarnęła. Tam, gdzie stał już kilkukilometrowy korek tirów, mapa pokazywała drogę bez przeszkód. Po kilkunastu minutach w miejscu, zawróciłem na starej DK1, wycofałem się trochę na południe, a potem nie patrząc na nawigację, która z uporem maniaka chciała mnie zawrócić w korek, pojechałem na azymut bocznymi drogami. Najpierw w kierunku wschodnim, potem na północ.

Zrobiło się ciemno, lało, a ja jechałem ponad godzinę po jakiś wioskach, przez lasy i pola. Na Spotify wrzuciłem dość głośno The dark side of the moon, by być na wysokich obrotach i ciągnąłem na ile się dało w tych warunkach. 

W końcu wylądowałem na S8 przed Tomaszowem Mazowieckim.

Tak wyglądał mój objazd rolniczej blokady

W końcu do hotelu dojechałem 20.00. Zmęczony, ale szczęśliwy, że dojechałem.

Rolnicze protesty kosztowały mnie ponad 2h zmarnowanego czasu, nieco zdrowia i stresu, zwiększonego ryzyka jazdy i wysiłku.

Ale ja to ja. Kto by się mną przejmował.

Nie wiem, czy postulaty rolników są słuszne czy nie. Wiem jedno. Stawanie w opozycji do Ukrainy jest wredne w stosunku do państwa, które jest zmuszone walczyć w wojnie obronnej przeciwko rosyjskiemu agresorowi. Wiem też, że choć Putinowi nie udało się wywołać w Europie kryzysu gazowego, bardzo na rękę jest mu kryzys z rolnikami.

Pozdrawiam