Biblia po ślōnsku 3

Czytanie ze Ksiyngi Rodzaju

Jak Adam zjŏd ze drzewa, Pan Bōg zawołoł na niego i sie spytoł: "Kaj żeś je?"
Ôn ôdpedzioł: " Usłyszoł żech Cie w ôgrodzie, zlynknōł żech sie boch je po nagu i żech sie skrył".
Padoł Bōg: "Fto ci pedzioł, żeś je po nagu? A może żeś zjŏd ze drzewa, z kerego żech ci zakŏzoł jeś?"
Chop ôdpedzioł: "Niywiasta, kero żeś kole mie postawiōł, dała mi ôwoc z tego drzewa i żech go zjod".
No toż Bōg padoł do niywiasty: "No i czymuś to zrobiyła?"
Niywiasta ôdpedziała: "Wōnż mie nakusiōł i zjadłach".

Wtedy Bōg pedzioł do wynża: "Skuli tego co żeś narŏbioł, być przeklynty miyndzy cołkōm gadzinom dōmowōm i dzikom. Bydziesz sie tera czołgoł na brzuchu, bydziesz żar maras do końca twojigo życiŏ.


Felezuja tera niyprzijaźń miyndzy ciebie a niywiasta, pomiyndzy twoje potomstwa, a jeji potomstwo. Ôno zmiażdży ci gowa, a ty piźniesz je we piynta.

Wonż

Czytanie ze Drugigo Listu Świyntego Pawła Japostoła do Koryntian

Bracia:

Mōmy tego samego ducha wiary, podug kerego ftoś napisoł: "Jo uwierzōł i beztōż żech przegŏdoł". My tyż wierzymy i beztōż gŏdōmy, bo wiymy, że Tyn, kery wskrzesiōł Jezusa, cuzamyn z Jezusym wrōci żywot tyż nom i koże nom sie meldować przed sobom razym z wami. Dyć wszyjsko to skuli wos, coby łaska, we keryj je pełno wdziynczności ôd wielu, pomnożała sie Bogu ku kwale.

Beztōż sie niy poddowomy, bo chociaż niszczy sie nosz człek zewnyntrzny, to jednak tyn, kery je we pojśrodku, ôdnowio sie z dnia na dziyń. Terŏzki nasze utrŏpiynia to je psinco, a szykujōm ône festelno kwała prziszłego wieku dlŏ nos, kerzy blikomy niy na to co widzialne, ale we to, co niywidzialne. Bo tyż to, co widzialne, przemijŏ, a to co niywidzialne trwŏ na wieki wiekōw.  

Wiymy przeca, że kiej nawet zniszczeje nasz przibytek doczesnego zamiyszkaniŏ, bydymy mieć miyszkanie ôd Boga, chałpa niy rynkom ludzkōm wyłōnaczōno, ino porzōndno na wieki we niebie.

Ôstōńcie z Bogiym