Podug Łukasza
Kiej Jezus prziszoł do Nazarytu, pedzioł do ludziow we synagodze: Dziś sie wyłōnaczyły te słowa Pisma, kereście słyszeli". A wszysjcy prziświŏdczyli Mu i dziwowali sie gŏdce pełnyj łaski, kero szła ôd Niego. I gŏdali: "Czy to niy ma syn Jōzefa?"
Wtynczŏs im padoł: " Na zicher chcielibyście mi pedzieć przisłowie: Dŏchtorze, wyfleguj som siebie. Wyłōnacz i sam, we swojim hajmacie to, co ponoć sie dzioło we Kafarnaum".
I dodoł: "Na zicher wōm godom: Żŏdyn prorok niy ma dobrze widziany we swojim hajmacie. Po prŏwdzie wōm godom: Mocka gdowōw boło we Izraelu za Elijosza, kiej niebo boło zawarte bez trzi roki i sześ miesiyncy tak, że festelny głōd panowoł we cołkim kraju, a Elijosz do żodnyj s nich niy boł posłany, ino do tyj gdowy we Sarepcie Sydońskij. I mocka tryndowatych boło we Izraelu za proroka Elizeusza, a żŏdyn niy ôstoł ôczyszczony, ino Syryjczyk Naaman".
Na ta gŏdka, wszysjcy we synagodze sie wnerwiyli. Chyciyli Go i wyciepli ze miasta i wykludziyli Go aże nad przepaść gōry, na keryj miasto boło postawione, coby Go ściepać. Ôn takowoż, przelŏz miyndzy niymi i sie poszoł.
 |
| Nazaryt ze Gōry Stroncynio - 2020 |
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz