Wanielijo po ślōnsku #146

Podug Jona:

Jezus pedzieli do swojich uczniōw:

"Dyć sie niy starejcie. Wierzycie w Boga? I wy Mie wierzcie! W chałpie ôd mego Ôjca je placu za tela. Jak by było mało, to bych wōm pedzioł. Ida przeca, coby wōm narychtować plac. A jak puda i narychtuja wōm plac, przijda nazŏd i przekludza wos do Sia, cobyście i wy byli cuzamyn sy Mnōm. Znŏcie droga, kaj ida."

Droga do Ôjca

Ôdezwoł sie do Niego Tomasz: "Pōnie, niy wiymy, kaj idziesz. No to jak mogymy znać droga?"

Ôdpedzioł mu Jezus: "Jŏ je droga i prŏwda, i życie. Żŏdyn niy przijdzie do Ôjca inakszyj, jak ino przezy Mie. Jakbyście Mie poznali, znalibyście tyż mojego Ôjca. Ale tera już Go znŏcie i ôboczyliście Go."

Pedzioł do Niego Filip: "Pōnie, pokŏż nom Ôjca, a to nom styknie"

Ôdpedzioł mu Jezus: "Filip, dyć już tak dugo jes żech s wami, a jeszcze żeś Mie niy poznoł? Fto widzi Mie, widzi tyż i Ôjca. No to czymu gŏdŏsz: "Pokŏż nom Ôjca?" Dyć niy wierzysz, że Jŏ je w Ôjcu, a Ôjciec wy Mie? To, co wōm godom, niy godom ôd Sia. To Ôjciec, kery je wy Mie, Ôn to działo. Wierzcie mi, że Jŏ je w Ôjcu, a Ôjciec wy Mie. A jak niy - wierzcie przinajmnij bez toż, co sie wyłonaczyło!

Na zicher wōm godom: Fto wy Mie wierzy, tyż bydzie poradziōł tak działać, jak Jŏ, a nawet bardzij, bo Jŏ ida do Ôjca."

Alleluja!