niedziela, 17 maja 2020

Wanielijo po ślōnsku #147

Podug Jona:

Jezus pedzieli do swojich uczniōw:
"Jak mi pszajecie, bydziecie mieć w zocy moje przikŏzania. A dyć Jŏ byda prosiōł Ôjca, a do wōm inakszego Parakleta, coby boł s wami cuzamyn na zawsze - Ducha Prŏwdy, kerego świat przyjōńć niy moge bez toż, że Go niy widzi i niy poradzi spokopić. Za to wy Go poradzicie spokopić, bo Ôn u wos je i u wos bydzie dalij.

Z katowickij katedry


Niy ôstawia wos, jak te siyroty. Przijda ku wōm. Ino kwila, a świat niy bydzie już Mie ôglondoł. Ale wy Mie widzicie; bez toż, że Jŏ żyja i wy tyż żyć bydziecie. Przijdzie dziyń, kiej poznŏcie, że Jŏ je w mojim Ôjcu, a wy wy Mie i Jŏ w wos.

Fto mŏ w zŏcy moje przikŏzania i je wyłōnaczuje, tyn Mi pszaje. Fto zaś Mi pszaje, tymu pszaje mŏj Ôjciec, a i Jŏ byda mu pszoł i ôbjawia mu Siebie."



Alleluja!







Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Etykiety

zdjęcia (2735) wiara (1128) podróże (961) polityka (712) Pismo Św. (702) po ślonsku (448) rodzina (416) Śląsk (414) historia (399) Kościół (367) zabytki (356) humor (301) Halemba (291) człowiek (256) książka (218) święci (216) praca (210) muzyka (206) gospodarka (177) sprawy społeczne (177) Ruda Śląska (153) Grupa Poniedziałek (111) ogród (110) Jan Paweł II (106) filozofia (105) muzeum (105) miłosierdzie (91) Covid19 (89) środowisko (89) sport (82) dziennikarstwo (76) film (67) wojna (61) Papież Franciszek (58) biurokracja (57) Szafarz (45) dom (44) varia (38) teatr (34) św. Jacek (33) makro (7)