Strony

niedziela, 17 maja 2020

Wanielijo po ślōnsku #147

Podug Jona:

Jezus pedzieli do swojich uczniōw:
"Jak mi pszajecie, bydziecie mieć w zocy moje przikŏzania. A dyć Jŏ byda prosiōł Ôjca, a do wōm inakszego Parakleta, coby boł s wami cuzamyn na zawsze - Ducha Prŏwdy, kerego świat przyjōńć niy moge bez toż, że Go niy widzi i niy poradzi spokopić. Za to wy Go poradzicie spokopić, bo Ôn u wos je i u wos bydzie dalij.

Z katowickij katedry


Niy ôstawia wos, jak te siyroty. Przijda ku wōm. Ino kwila, a świat niy bydzie już Mie ôglondoł. Ale wy Mie widzicie; bez toż, że Jŏ żyja i wy tyż żyć bydziecie. Przijdzie dziyń, kiej poznŏcie, że Jŏ je w mojim Ôjcu, a wy wy Mie i Jŏ w wos.

Fto mŏ w zŏcy moje przikŏzania i je wyłōnaczuje, tyn Mi pszaje. Fto zaś Mi pszaje, tymu pszaje mŏj Ôjciec, a i Jŏ byda mu pszoł i ôbjawia mu Siebie."



Alleluja!







Brak komentarzy:

Prześlij komentarz