Podug Łukasza
Mocka ludziow szła za Jezusym. Ôn sie ôbrocioł i padoł do nich: "Jak ftoś przichodzi do Mie, a niy mŏ w niynŏwiści swojigo ôjca i matki, baby i dziecek, bratōw i siostrōw i na to jeszcze samego siebie, niy może być mojim uczniym. Fto niy dźwigŏ swojigo krziża, a idzie za Mnōm, tyn niy może być mojim uczniym.
Bo kery z wos, jakby kcioł postawić wieża, niy zicnie sie piyrwyj i niy porachuje, czy go styknie na jeji zbudowanie do końca? Dyć jakby położōł ino fōndamynt, a niy doł rady zbudować dalij, wszyjscy, jakby to badli, mieli by s niego ubaw: "To je tyn, kery zaczōn budować, a niy doł rada skończyć".
 |
| Czy mie styknie postawić wieża do końca? |
Abo kery krōl, jakby kcioł iś na wojna s drugim krōlym, niy zicnie sie piyrwyj i niy pomedykuje, czy jego dziesiyńć tysiyncy wojŏkōw do rada tymu, kery ciōngnie przeciw niymu ze dwudziestoma tysiōncami wojŏkōw? Jak niy, śle poselstwo, jak tamtyn je jeszcze doś daleko i prosi ô warunki pokoju.
Toż tak, żŏdyn kery sie niy wyrzeknie wszyjskigo, co mŏ, niy może być mojim uczniym".
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz