Czytanie z Dziejōw Japostolskich
Mocka znakōw i cudōw sie ônaczyło bez rynce japostołōw. Trzimali sie wszyjscy cuzamyn do kupy we gonku Salomona. A żŏdyn ôbcy niy mioł ôpowogi, coby do nich sie prziłōnaczyć, zaś lud ich wykwoloł.
Corŏz to barzij tyż rosła liczba chopōw i babōw, kere przijmowali wiara w Pōna. Kludziyli tyż niymocnych na droga i lygali ich na lŏżkach i noszach, coby choby ciyń Piotra, jak przełaziōł, mōg na nich padnōńć. Tyż ze sōmsiednich miastōw przileciała do Jerozolimy mocka ludziōw, kerzy snosiyli chorych i drynczonych bez niyczyste duchy, a wszyjscy byli ôzdrowiani.
 |
| W Bazylice św. Piotra w Rzymie |
Czytanie z Apokalipsy Świyntego Jōna Japostoła
Jŏ, Jōn, wasz brat i kamrat w ucisku i we krōlestwie, i we wytrwaniu we Jezusie, boł żech na wyspie, kero mianujōm Patmos, skuli słowa Bożego i świŏdectwa Jezusa. Tak mie fest wziyno we dziyń Pōński i usłyszoł żech kajsik za sobōm festelny głos, chyby ze trōmpetu, kery godoł: "Co widzisz, naszkryflej we ksiyndze i poślij do siedmiu Kościołōw: do Efezu, Smyrny, Pergamonu, Tiatyry, Sardes, Filadelfii i Laodyceji".
Zwyrtnōł żech sie, coby bliknōńć, fto do mie gŏdŏ; i ôboczōł żech siedym złotych świycznikōw i pōmiyndzy świycznikami kogoś podanego na Syna Człowieczego, kery mioł szata dugo do ziymi i boł swiōnzany na klocie złotym pasym.
Jak żech Go ôboczōł, pod żech, jakby mie pieron szczelōł do jego nogōw, a Ôn położōł na mie prawo rynka i padoł: "Niy strachej sie! Jŏ je Piyrszy i Ôstatni, i Żyja. Boł żech umarty, a terŏzki żyja na wieki wiekōw i mōm klucze śmierci i Otchłani. Toż naszkryflej to, coś widziōł i co je, i co potym musi sie zrobić".
Alleluja!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz