Podle Łukasza:
Jezus wlŏz do Chorzowa i szoł bez miasto. Jedyn chop, kerymu boło Zefel, a kery boł chachor, ale fest ważny i bogaty, tyż kcioł zoboczyć Jezusa, co łon za jedyn, ale niy mog skuli ciźby, bo boł mały. Polecioł bez toż naprzod, wlŏz na latarnia, coby moc pofilować, jak pódzie wedle niego.
Jak Jezus doszoł do tyj latarnie, bliknol na wiyrch i pado do niego: "Zefel, złaź pryndko, bo dzisioj przida do ciebie na byzuch". Śloz wartko i przyjon Go fest ucieszony. Parafiany, jak to badli, zaroz klachali: "Taki chachor, a Łon go poszoł nawiedzić".
Zaś Zefel stanoł i pedzioł do Pona: "Ponie, połowa mojij fortuny, ôddōm biydnym, a jak żech komuś, kiejś zrobioł naskwol, to mu dom curik sztyry razy wiyncyj".
Na to Jezus mu pedzioł: "Dzisiej w tyj chałpie nastało zbawiynie, bo i tyn karlus je porzōndny Ślonzok. Godom wom Syn Człowieczy przyszoł znojś i zbawić to, co sie zapodzioło".
Łostońcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz