Podug Mateusza:
Wtynczŏs Jezus wylos s chałpy i sie siŏd nad jeziorym. Ôroz zebrało sie kole Niego kupa nŏrodu. No toż wlŏz do łodzi, kaj sie zicnōł, a ciźba ludziow ôstała na brzegu. I gŏdoł im wiela w bojkach:
 |
| Nad Jeziorym Genezaret |
Wylŏz chop na pole siŏć. A jak tak sioł, jedne ziŏrka śleciały na droga, przifurgły ptŏki i wszyjsko wydziobały. Inksze śleciały na kamole, kaj niy boło wiela ziymie; i chnet powschodzioły, bo gleba niy boła głymboko. Ino, że jak wylazła klara, zaro sie to przipiykło i uschło, bo niy miało korzynia. Inksze ziŏrka śleciały we ôsty, kere festelnie sie rozciepierzyły tak, że ziŏrka niy mogły wyrosnońć. No i na koniec boły i take, kere trefiyły do żyznyj ziymi i doły dobry plon: jedne stokrotny, inksze sześćdziesiynciokrotny, a jeszcze inksze czidziestokrotny. Fto Mo uszy, niych sucho.
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz