Ślōnzŏk we Krakowie cz. 2

Na drugi dziyń mojij rajzy do Krakowa zarŏzki z rana trefioł żech na AGH.

Boł żech tam piyrszy rŏz w mojim żywobyciu. Za to moja Ciotka i śp. Potek tam sztudyrowali. A jŏ trefioł na tako zŏcno uroczystoś:

Wrynczanie hajerskich szpad

Po prŏwdzie som to grubiŏrze ôd soli, a niy ôd wōnglŏ, ale czy jŏ niy mōg żech sie tam niy poczuć, jak u sia?

Po tym fajerze zajrzoł żech do muzeum. Byli tam piykne ôbrŏzki.

Tamara Łempicka

Mōm nadzieja, że żŏdyn sie na mie niy ôbrazi, ale czy to niy ma podane na ôbrŏzki śp. Sōwki abo inkszych chopów ze Janowskij Ferajny?

Toż jŏ i we Muzeum Narodowym czuł żech sie jak na Nikiszu.

We piōntek wpŏd żech jeszcze na kwila na Wawel.

Ślōnzŏk na Wawelu

Mógłby sie ftoś spytać, co mŏ Wawel wspōlnego ze Ślōnskym? Ano, mŏ.

Po piyrsze poszołch porzykać za krōla Kazimierza Wielkego, kerego mōm w wielgij zŏcy. Bo dziynki niymu bez 700 lot niy musieli my sie ze polskim państwym mynczyć 😏 

A po druge, jak sie nazywo szport-ferajna u nos na Wiyrku? Dyć Wawel Wiyrek 😏

Toż na Wawelu tyż żech sie czuł, jak u sia. 

Bo jŏ tak już mōm, że wszyndzie, czuja sie, jak na naszym Ślōnsku.

Ôstōńcie z Bogiym