Jŏ już żech sie sam trocha asiōł, że zeszły tydziyń żech boł we Krakowie.
Nojprzōd żech polecioł ôbŏczyć tako jedna frela ze szczurym.
Baba ze szczurym |
Ponoć to namalowoł fest zdolny karlus ze Toskanie (ja, tam Ślōnzŏk tyż już boł). Tyn pieron poradziōł malować, wyłonaczyć piykny dynkmal, forsztelowoł sie jak by tu poskłŏdać helikopter, fliger, a nawet tank. A musicie wiedzieć, że to boło wszyjsko piyńset lot tymu nazot.
Nikerzy sie wadzōm, że to niy ma szczur, ino nutria. Może tak być. Mōj ujek chowoł nutrie i ône były blank podane, na ta ze ôbrŏzka. Baba z nutriom - nawet bardzij pasuje. No i czuł żech sie we tym muzeum, jak u ujka przi nutriach.
Jak żech już boł we Krakowie, to niy mōg żech niy nowiedzić nojwożniejszego chopa ze Ślōnska - św. Jacka.
Św. Jacek piyknie pochowany u Dōminikanōw |
W takim zŏcnym towarzystwie to czuł żech sie sam, jak u sia.
Na wieczōr zaszoł żech jeszcze do Kościoła Mariackigo - gynał, jak u nos we Katowicach na Mariackij.
Ôłtŏrz Wita Stwosza |
Piykne to festelnie. Ôd razu mi sie spōmniała naszŏ halymbsko ruchomo betlyjka. Tu sie nic niy ruszało, ale niy idzie pedzieć, tyż czuł żech sie, jak w doma.
Ślōnzŏk już tak mŏ. Kaj niy trefi, coś ślōnskigo musi znojś. A to jeszcze niy ma koniec...
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz