Podle Mateusza:
Kiejś znod sie Jon Krzciciel i głosioł na pustyni take godki: Nawrocejcie sie, bo zaro bydzie niybieske krolestwo. Ło nim godoł wcześnij prorok Izajosz: Głos wołajoncego na pustyni: Rychtujcie droga Ponu, prostujcie Mu ściyżki.
Som zaś Jon nosioł sie w łobleczu ze kamele, ze skorkowym poskiym pod brzuchym, a za kust mu stykły roboki i miod z lasu. Wtedy ciongły do niego Jerozolima, cołko Judea i wszyjske wsie nad Jordanym. Dowali sie łod niego łokrzcić we rzyce Jordan, kaj wyznowali swoje grzychy. Jak widzioł, że przichodziło do niego do krztu pełno roztomaitych ksiyndzow i mondrali, to im godoł:
Plymie żmijowe, fto wom pokozoł, jak citnońć przed idoncym gniywym? Wydejcie wiync godny łowoc nowrocynio, a niy forsztelujcie sie, że mogecie sie godać: Abrahama momy za łojca, bo wom godom, że jakby Pon Bóczek kcieli, to i z tych putow poradzi zrobić dziecka Abrahamowi. Już siykyra je do korzynio przydybano. Kożde drzewo, kere niy dowo porzondnego łowocu, bydzie ściynte i wciepnione do fojery. Jo wos krzcza wodom dlo nawrocynio, zaś Tyn, co idzie za mnom, je mocniejszy łody mie. Jo niy ma godny, coby mu nosić zandale. Łon bydzie wos krzcioł Duchym Swiyntym i łogniym. Mo łon w rynce cep dlo pszynice: ziorno zbiere do spiżarnie, a plewy spoli w fojerze, co nigdy niy zgośnie.
Łostońcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz