Czytanie z Ksiyngi proroka Izajasza
"Pocieszejcie, pocieszejcie mōj lud!" - gŏdŏ wasz Bōg. "Przegŏdejcie do herca Jeruzalym i wołejcie do niego, że czas jego sużby sie skōńczōł, że niyprawoś je ôdpokutowano, bo ôdebrano z rynki Pōna dwojisto kara za wszyjske grzychy".
Głos sie rozlygŏ: "Droga Pōnu narychtujcie na pustyni, wyrōwnejcie na pustkowiu gościniec dlŏ naszego Boga! Niych sie dźwignōm wszyjske doliny, a wszyjske gōry i gōrki ślecōm w doł; plaskate niych sie stanom stromizny, a grapy nizinom. Wtynczŏs sie kwała Pōńsko zjawi i kożdy człek bydzie na to gaftoł, bo usta Pōńske to pedziały".
Wlyź na wysoko gōra, zwiastunko dobryj nowiny na Syjonie! Wołej na cołki głos, zwiastunko dobryj nowiny w Jeruzalym! Wołej, nic sie niy bōj! Rzeknij miastom judzkim: "Dyć to je wosz Bōg! Dyć Pōn Bōg prziłazi z mocom, a Jego ramie rzōńdzi. A Jego nagroda idzie s Nim i przed Nim Jego geltak. Tak jak pastyrz pasie swoja gawiydź, skludzŏ cuzamyn swojom rynkom, jagniynta smykŏ na swych barach, ôwce karmiōnce kludzi po leku".
Czytanie z Listu Świyntego Pawła Japostoła do Tytusa
Ôbjawioła sie łaska Boga, kero niesie zbŏwiynie wszyjskim ludziom i pouczŏ nos, coby my sie wyrzekli bezbożności i żądz światowych, z rozumym i sprowiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie i doczkali błogosławionyj nadzieji i ôbjawiynia sie kwały wielgigo Boga i zbowiciela noszego, Jezusa Krystusa, kery wydoł somego siebie za nos, coby ôdkupić nos ze wszelkij niyprowości i wypucować lud wybrany sia na własnoś, gorliwy w ônaczyniu dobrych czynōw.
Jak sie ôbajwioła dobroć i pszajanie zbowiciela noszego, Boga, do ludziow, niy skuli dobrych uczynkow, jake robiymy, ino s miłosierdzio swojigo nos zbowioł bez ôbmycie ôdradzajonce i ôdnowiajonce w Duchu Świyntym, kerego wyloł na nos ôbficie bez Jezusa Krystusa, zbowiciela noszego, coby my usprowiedliwiyni Jego łaskom, w nodzieji erbli żywot wieczny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz