sobota, 21 czerwca 2014

Zarościałe koło

Koło mom niby nowe, boch je kupił zeszłego roku, ale trza dować pozor, coby niy zarościało.

Skuli tego czasym je wyciongom z garażu i ida s nim na dwor, coby sie trocha luftło. 

Dzisioj, jak żech wyjyżdżoł, to na niebie boły take chmurska, żech sie lękoł, czy niy zmoknymy. A to by niy zrobiło dobrze i na moje stare kości i na koło. Jednak żech startnoł. 

Zaroz za winklym, żech sie chcioł wrócić, bo piździało, jak za cara. Choć wzion żech sie jakla. 

Możno trza jechać bardzij gipko, to się rozgrzeja - żech sie pomyśloł. 

Po poru kilosach zrobiło mi sie cieplij. 

Potym jeszcze kaś zza chmurow wylazła klara i zaczło mie piyknie grzoć po plerach - widać prawie żech pyndalowoł na północ. Nawet w lasku zrobiło sie blank przijymnie.


Bołoby jeszcze lepij, jakby mi niy szwankowały kolana. Cosik mi tam szcziko i jak żech krzywo nastompioł przy zlazowaniu z koła, kasik tam w lesie, to pierońsko mie zabolało.
W końcu przipyndalowołch nazod do dom i je mi już blank gorko. Siod żech sie w łogrodku, a tu moja ślubno wyłazi z lodami.



Jo to sie mom dobrze, pra? 

Łostońcie z Bogiym!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Etykiety

zdjęcia (2577) wiara (1080) podróże (910) polityka (691) Pismo Św. (676) po ślonsku (440) rodzina (401) Śląsk (389) historia (376) Kościół (345) zabytki (322) humor (294) Halemba (263) człowiek (238) książka (208) praca (203) święci (192) muzyka (188) sprawy społeczne (170) gospodarka (169) Ruda Śląska (139) Grupa Poniedziałek (111) ogród (106) filozofia (105) Jan Paweł II (103) Covid19 (89) muzeum (84) miłosierdzie (83) środowisko (77) dziennikarstwo (73) sport (73) film (66) wojna (56) biurokracja (54) Papież Franciszek (53) Szafarz (43) dom (39) varia (36) teatr (32) św. Jacek (31) makro (7)