Jezus pedzieli do swojich uczniōw:
Jak Syn Człowieczy przidzie we swyj kwale, a s Nim wszyjske janioły, zicnie na swojim tronie pełnym kwały. I trefiōm sie przed Nim wszyjske nacyje, a Ôn ôddzieli jednych ludziōw ôd drugich, jak pastyrz ôddzielo ôwce ôd kozłōw.
Ôwce postawi po prawyj, a kozły po swyj lewyj stronie.
 |
| Ôwce po prawyj |
Wtynczŏs ôdezwie sie Krōl do tych po prawyj stronie:
Pōdźcie, bogosławiyni u mojego Ôjca, erbnijcie krōlestwo, narychtowane dlŏ wos ôd poczōntku świata!
Bo mioł żech głōd, a daliście Mi sie pojeś;
mioł żech pragniynie, a daliście mi pić;
prziszołch z daleka, a przijōnliście Mie;
boł żech sagi, a ôblykliście Mie;
boł żech niymocny, a nawiydziyliście Mie;
boł żech w hereszcie, a prziszliście ku Mie.
Wtynczŏs zapytajōm sprowiedliwe: Pōnie, kiej widzieli my Cie głodny i dali my Ci sie pojeś? Abo spragniony i dali my Ci pić? Kiej trefiyli my Cie jako przibysza i wziyli my Cie do dōm, abo widzieli my Cie sagi i ôblykli my Ciebie? Kiej widzieli my Cie niymocny abo w hereszcie i prziszli my do Cia? A Krōl im ôdpowiy: Na zicher wōm godom: Wszyjsko coście wyłōnaczyli jednymu z tych mojich nojmniyjszych bratōw, Mieście wyłōnaczyli.
Potym ôdezwie sie tyż do tych po lewyj stronie: Idźcie fort ôdy Mie w wieczny fojer, narychtowany diŏbłu i jego janiołom!
Pōdźcie, bogosławiyni u mojego Ôjca, erbnijcie krōlestwo, narychtowane dlŏ wos ôd poczōntku świata!
Bo mioł żech głōd, a daliście Mi sie pojeś;
mioł żech pragniynie, a daliście mi pić;
prziszołch z daleka, a przijōnliście Mie;
boł żech sagi, a ôblykliście Mie;
boł żech niymocny, a nawiydziyliście Mie;
boł żech w hereszcie, a prziszliście ku Mie.
Wtynczŏs zapytajōm sprowiedliwe: Pōnie, kiej widzieli my Cie głodny i dali my Ci sie pojeś? Abo spragniony i dali my Ci pić? Kiej trefiyli my Cie jako przibysza i wziyli my Cie do dōm, abo widzieli my Cie sagi i ôblykli my Ciebie? Kiej widzieli my Cie niymocny abo w hereszcie i prziszli my do Cia? A Krōl im ôdpowiy: Na zicher wōm godom: Wszyjsko coście wyłōnaczyli jednymu z tych mojich nojmniyjszych bratōw, Mieście wyłōnaczyli.
Potym ôdezwie sie tyż do tych po lewyj stronie: Idźcie fort ôdy Mie w wieczny fojer, narychtowany diŏbłu i jego janiołom!
 |
| Kozły po lewyj |
Bo mioł żech głōd, a niy daliście Mi sie pojeś;
mioł żech pragniynie, a niy daliście mi pić;
prziszołch z daleka, a wyciepliście Mie;
boł żech sagi, a niy ôblykliście Mie;
boł żech niymocny i we hereszcie, a niy nawiydziyliście Mie.
Wtynczŏs zapytajōm i te: Pōnie, kiej widzieli my Cie głodny abo spragniony, abo jako przibysz, abo sagi, kiej niymocny abo w hereszcie i niy pomogli my Ci? Toż im ôdpowiy: Na zicher wōm godom: Wszyjsko czegoście niy wyłōnaczyli jednymu z tych mojich nojmniyjszych bratōw, Mieście niy wyłōnaczyli.
I pódom ci na wieczno kara, sprowiedliwi zaś do życiŏ wiecznego.
mioł żech pragniynie, a niy daliście mi pić;
prziszołch z daleka, a wyciepliście Mie;
boł żech sagi, a niy ôblykliście Mie;
boł żech niymocny i we hereszcie, a niy nawiydziyliście Mie.
Wtynczŏs zapytajōm i te: Pōnie, kiej widzieli my Cie głodny abo spragniony, abo jako przibysz, abo sagi, kiej niymocny abo w hereszcie i niy pomogli my Ci? Toż im ôdpowiy: Na zicher wōm godom: Wszyjsko czegoście niy wyłōnaczyli jednymu z tych mojich nojmniyjszych bratōw, Mieście niy wyłōnaczyli.
I pódom ci na wieczno kara, sprowiedliwi zaś do życiŏ wiecznego.
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz