Ewangelijo po ślonsku #34

Podle Jona:

Jezus pedzieli do swojich uczniow:

"Dyć sie niy starejcie. Wierzycie w Pon Bóczka? I wy mie wierzcie! W chałpie łod mego Łojca je placu za tela. Jak by było mało, to bych wom pedzioł. Ida przeca, coby wom narychtować plac. A jak póda i narychtuja wom plac, przida curik i przekludza wos do sia, cobyście i wy byli cuzamyn sy Mnom. Znocie droga, kaj ida."

Łodezwoł sie do Niego Tomasz: "Ponie, niy wiymy, kaj idziesz. No to jak mogymy znać droga?"

Jo je droga i prowda, i życie

Łodpedzioł mu Jezus: "Jo je droga i prowda, i życie. Żodyn niy przidzie do Łojca inakszyj, jak ino przezy Mie. Jakbyście Mie poznali, znalibyście tyż mojego Łojca. Ale tera już Go znocie i łoboczyliście Go."

Pedzioł do Niego Filip: "Ponie, pokoż nom Łojca, a to nom styknie>"

Łodpedzioł mu Jezus: "Filip, dyć już tak dugo jes żech z wami, a jeszcze żeś Mie niy poznoł? Fto widzi Mie, widzi tyż i Łojca. No to czymu godosz: "Pokoż nom Łojca?" Dyć niy wierzysz, że Jo je w Łojcu, a Łojciec wy Mie? To, co wom godom, niy godom łod sia. To Łojciec, kery trwo wy Mie, Łon to łonaczy. Wierzcie mi, że Jo je w Łojcu, a Łojciec wy Mie. A jak niy - wierzcie przinajmnij bez toż, co sie wyłonaczyło!

Na zicher wom godom: Fto wy mie wierzy, tyż bydzie poradziol tak łonaczyć, jak Jo, a nawet bardzij, bo jo ida do Łojca."

S Panym Bogiym