Podug Jōna
"Jak mi ftoś pszaje, bydzie zachowywōł moja nauka, a mōj Ôjciec bydzie mu pszoł i przijdymy do niego i chałpa u niego zrobiymy za swoja. Fto mi niy pszaje, tyn niy zachowywo mojich godkōw. A nauka, kero suchocie, niy je moja, ino Tego, kery Mie posłoł, Ôjca.
To wōm godom, jak żech je s wami. A Paraklet, Duch Świynty, kerego Ôjciec pośle we moje miano, Ôn wos wszyjskigo nauczy i spōmni wōm wszyjsko, co Jŏ żech wōm pedzioł.
To wōm godom, jak żech je s wami. A Paraklet, Duch Świynty, kerego Ôjciec pośle we moje miano, Ôn wos wszyjskigo nauczy i spōmni wōm wszyjsko, co Jŏ żech wōm pedzioł.
Pokōj ôstawiōm wōm, mŏj pokōj wōm dŏwōm. Niy tak, jak dŏwŏ świat, Jŏ dŏwōm. Dyć sie niy strachejcie i niy bōjcie. Słyszeliście, że żech wōm pedzioł: Ida fort i przijda do wos nazŏd. Jakbyście mi pszoli, cieszylibyście sie, że ida do Ôjca, bo Ôjciec wiynkszy je niźli Jŏ.
A terŏzki wōm to godom, zanim sie to stanie, cobyście uwierzyli, jak to wszyjsko przijdzie.
Alleluja
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz