Jako, że piękna nie da się przedawkować, dziś zwiedzałem Galerię Borghese.
 |
| Apollo i Dafne Berniniego |
Obowiązuje tu 2-godzinny limit. Nie wiadomo, czy trzeba się spieszyć i ile wspaniałych obrazów i rzeźb jeszcze przede mną.
Mają tu skarby absolutnie najpiękniejsze w historii ludzkości.
 |
| Pluton i Prozerpina Berniniego |
Mnie jednak równie zachwyciła stojąca z boku, nieopisana, najpewniej starożytna rzeźba kobiety.
 |
| Venus Genetrix |
Jakim trzeba być mistrzem, by wyrzeźbić z marmuru przeźroczystą, zwiewną, lekką szatę.
Piękne były też obrazy.
 |
| Miłość niebiańska i miłość ziemska Tycjana |
Ja na sam koniec, gdyż pozostało mi jeszcze kilkanaście minut czasu, wróciłem przed obraz Raphaela.
 |
| Złożenie do grobu Raphaela |
Siedziałem sobie i podziwiałem dzieło. I wtedy zdarzyło się coś wyjątkowego. Przynajmniej dla mnie. Nic zresztą dziwnego. Przyszła kolejna grupa z Panią Przewodnik. Włoszka, choć opowiadała po angielsku. Ale jak ona opowiadała!
 |
| Pani Przewodnik |
Dość powiedzieć, że zakończyłem wizytę w Galerii Borghese ze łzami w oczach.
Pozdrowienia z Rzymu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz