Podug Marka:
Jak byli już blisko kole Jerozolimy, we Betfage i Betanii na Gorze Ôliwnyj, posłoł dwóch swojich uczniow i im padoł: "Idźcie do wsi, kero je przed wami, a zarŏzki na jejij przodku znojdziecie prziwonzanego ôsła, na kerym jeszcze żŏdyn niy jeździōł. Ôdwionżcie go i przikludźcie sam. Jakby sie ftoś wos ô coś pytoł, to gŏdejcie tak: "Pon go potrzebuje i potym go wrōci curik".
Poszli i znŏdli ôsła prziwonzanego do dźwiyrzow ôd zewnontrz, na drodze. Ôdwionzali go, a nikerzy ich spytali: "Co to mŏ być, czamu łodwionzujecie tego ôsła?" Ôni ôdpedzieli, jak im Jezus kŏzoł. I tamci dali im pokōj.
No, toż przikludziyli ôsła do Jezusa, na ôsła wciepli swoje mantle, a Jezus siŏd na nie.
 |
| Zokrystio kościoła w Betfage w Jerozolimie |
Inksze kładli mantle na droga cuzamyn z badylami ze pola. Ci, co szli przed Nim, wołali:
"Hosanna!
Błogosławiony Tyn, kery przichodzi we miano Pańske.
Błogosławione krōlestwo naszego ôjca Dawida, kere sie zbliżŏ.
Hosanna na wysokościach!"
S Panym Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz