Podug Łukasza:
Stanōł jakiś mōndry we Prawie, kcioł Jezusa zrobić za błozna, toż sie Go spytoł: "Nauczycielu, co mōm robić, coby dojś do życiŏ wiecznego?"
Jezus mu ôdpedzioł: "Co stoji napisane we Prawie? Co tam czytŏsz?"
Istny padoł: "Bydziesz pszoł PonBóczkowi swymu, cołkim swojim hercym, cołkōm swojōm duszōm, cołkōm swojōm mocōm i cołkim umysłym. A bliźnigo swego, jak siebie sōmego". Jezus mu padoł: "Dobrześ pedzioł. To czyń, a bydziesz żōł".
Toż ôn, kcioł sie wymigać i spytoł Jezusa: "Ale fto je mojim bliźnim?"
Na to Jezus mu padoł: "Jedyn chop słaziōł ze Jerozolimy do Jerycha i po drodze napadły go chachary.
 |
| Kajś pōmiyndzy Jerozolimōm a Jerychym (4 lata tymu) |
Niy ino, że go ôbdarli, to jeszcze go festelnie poraniyli, ôstawiyli go prawie umartego we przikopie i sie poszli. Bez cufal prawie przełaziōł tōm drogōm jedyn kapłan. Prziuważōł go i poszōł dali. Tak samo lewita prziszōł na tyn plac, ôbejrzōł na niego i poszoł dalij.
A dyć jedyn Samarytanin, kajsik tamtyndy szōł i tyż trefioł na niego. Jak go zoboczōł, festelnie sie przejōn: schyloł sie nad nim, zawiōnzoł mu rany, zaloł je ôliwōm i winym. Potym wsadził go na swojego bydloka i zawiŏz go do gospody i tam go flegowoł. Na drugi dziyń wyjōn dwa dynary, doł gospodŏrzowi i padoł: "Fleguj go sam dalij, a jak wydŏsz wiyncyj, to jak póda nazōt, to ci wrōca". Kery s tych trzech ôbjawioł sie podug ciebie bliźnim tego borŏka, co go napadli?"
Ôn ôdpedzioł: "Tyn kery mu ôkŏzoł miłosierdzie".
Jezus mu padoł: "Toż idź, i ty tyż czyń tak samo!"
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz