Mesjasz Händla

Jeszcze nie miałem okazji się pochwalić, że w Środę Wielkiego Tygodnia uczestniczyłem we wspaniałym wydarzeniu kulturalnym.

W tym dniu w siedzibie NOSPR, w nowym światowej klasy obiekcie, którym ciągle się zachwycam, miał miejsce koncert Oratorium

Mesjasz Georga Friedricha Händla

Boston Baroque

w wykonaniu Orkiestry i Chóru Boston Baroque.

Może to i wstyd się przyznać, ale nigdy wcześniej całości utworu nie słyszałem, oczywiście z wyjątkiem "Alleluja", które znają wszyscy. 

Tym bardziej była to dla mnie muzyczna uczta, bo nie miałem do czego porównywać.

Orkiestra grała na instrumentach z epoki. Chór, jak widać na zdjęciu, raczej skromny - 21 osób. Czwórka solistów. Wspólnie stworzyli niesamowite wykonanie: bardziej delikatne niż monumentalne, ale z racji Wielkiego Tygodnia, bardzo mi ta wersja odpowiadała.

Całość składa się z trzech części. Zaskoczył mnie fakt, że słynne "Alleluja" kończy część drugą. Zgodnie ze zwyczajem od czasów króla Jerzego II ten utwór wysłuchaliśmy na stojąco.

Alleluja Händla

Piękny chór wyznający za pomocą nut wiarę w Zmartwychwstanie. 

Pomyślałem sobie, że tym utworem całość powinna się kończyć. Chyba Händel popełnił błąd, że jest jeszcze III część. Bo przecież nic piękniejszego już być nie może.

A jednak. Część III zaczyna się od słów:

I know that my Redeemer liveth - Ja wiem, że mój Zbawiciel żyje. 

To coś więcej niż wiara, to pewność - I know. Te słowa, jak wyczytałem w programie, znajdują się na nagrobku Kompozytora w Westminster Abbey.

Kilka minut później zabrzmiał fragment The trumpet shall sound. Sposób w jaki śpiewał czarnoskóry solista - Kevin Deas, przejście jego głosu w brzmienie trąbki, a następnie podtrzymanie dźwięków przez smyczki powodowały, że miałem gęsią skórkę na plecach. To było po prostu genialne. Jak dobrze, że Händel, nie poprzestał na dwóch częściach!

Piękno w najczystszej postaci!

Pozdrawiam

P.S. Serdeczne dzięki temu Komuś, kto dał mi w odpowiednim czasie cynk, że taki koncert będzie, dzięki czemu zdążyłem zakupić bilet.