Godulowa Saga

Trocha zetrwało, ale w końcu doczytoł żech ksionżka.

Może i niy ma to światowo literatura, ale piyknie napisane.

Troszki tak to łopowiadanie leci, jakby sie czytało żywoty świyntych. Choć mowa ło "Dioble z Rudy", wyszoł Ałtorowi z niego Janioł, jak sie patrzy.

Moc intersujących rzeczy idzie sie dowiedzieć ło naszyj Ślonskij Ziymi i ło czasie, kiej powstowoł sam wielgi przemys. Godula boł przy tworzyniu grubow i inkszych werkow człekym wyjontkoym, choby ino skuli tego, że niy boł pruskim, angielskim, hamerykańskim czy inkszym finansistom, magantym czy wielgim właścicielym. Boł Ślonzokym i sam na tyj Ziymi poradzioł dziynki talyntowi, ciynżkij robocie, ale dejcie pozor - ciynżkij robocie gównie gowom, łotwartosci na świat i techniczne nowinki, łodwadze, cierpliwości i solidności dojś łod zwykłego leśniczego do jednego z nojwiynkszych i nojbogatszych europyjskich przemysłowcow piyrszyj połowki XIX wieku.

Nojprzod u boku hrabiego Ballestryma, kery poznoł sie na jego niyzwykłości, a potym coraz bardzij samodzielnie łotwiyroł kopalnie i huty, a w nich zatrudnioł tysionce robotnikow. Ja, łoni wszyjscy fedrowali i robiyli na jego fortuna, ale łon tyż dboł ło swojich ludzi i ich familie. Niy mioł łod modości łatwego życia, niy mioł tyż łatwego charakteru, ale i jedno i druge poradzioł przekuć w dobro.

Dobrze to przetuplikować tera, jak kopalnie i huty dogorywajom.

Szczyńść Boże!