Strony

niedziela, 9 sierpnia 2020

Wanielijo po ślōnsku #159

Podug Mateusza:

Jak ludzie sie najedli, gipko Jezus kŏzoł uczniom, coby wsiedli do łajby i popłynyli na drugi brzeg, zanim ta ciźba pośle do dom. Po tym wlŏz samymu na gōra, bo kcioł porzykać. Zećmioło sie, a Ôn ôstoł sōm.
Łajba już sie znŏdła daleko ôd brzegu, a na dodatek telepały niom fale, bo wioło z drugij strony. Boło już prawie nad ranym, jak Jezus prziszoł do nich, szoł po jeziorze.

Ucznie, jak Go ôboczyli, jak idzie po jeziorze, fest sie zlynkli, bo myśleli, że to utopek i zaczli wrzeszczeć ze strachu. Jezus zaro do nich sie ôdezwoł: "Chopy niy bōjcie sie! To je Jŏ!"

Pado mu Pyjter: "Pōnie, jakś to je Ty, kŏż mi prziś ku Sia po wodzie!" Toć Ôn go zawołoł: "Poć sam!" Pyjter wyloz z łajby i po wodzie, poszoł do Jezusa. Ino, że jak ôboczoł, jak fest duje wiater, zlonk sie i jak zaczōn sie dulkać, zawołoł: "Pōnie, ratuj mie!"

Przełōnczōm sie do Pyjtra - Magdala nad Jeziorym Galilejskim 2018



Jezus gipko chyciōł go za rynka i gŏdŏ: "Czamuś zwontpiōł, człeku małyj wiary?"

Jak wsiedli do łajby, wiater sie uspokojōł. Ci zaś, kerzy byli rajn, padli na klynczki przed Nim i gŏdali: "Po prŏwdzie Tyś je Boży Syn".



Ôstōńcie z Bogiym






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz