Podug Mateusza:
Jezus ôpedzieli swojim uczniom tako bojka:
Ze krōlestwym niybieskim je jak z jednym człekym, kery jak sie zbiyroł jechać fort, zawołoł swoje sugi i doł im swōj majōntek. Jednymu doł piyńć talyntow, drugymu dwa, a trzecimu jedyn, kożdymu podug jego zdolności, i pojechoł. Zarozki tyn kery erbnoł piyńć talyntow, poszoł, dobrze je zainwestowoł i wyłonaczoł druge piyńć. Taka samo tyn, kery erbnōł dwa talynty, tyż wyłonaczoł druge dwa. Tyn zaś kery erbnoł ino jedyn talynt, poszoł, zakopoł go w ziymi i skrōł piniōndze swojigo pōna.
Po dugszym czasie pon ôd tych sug przijechoł nazŏd i zaczōn sie s nimi rozliczać.
Toż prziszoł tyn, kery erbnōł piyńć talyntōw. Prziniōs druge piyńć i padŏ: Pōnie, dołeś mi piyńć talyntōw, toż mŏsz sam druge piyńć, coch dlŏ ciebie zarŏbioł. Pedzioł mu Pōn: Gryfnie, sugo dobry i wierny! Boł żeś wierny w niywielu rzeczach, nad wieloma cie postawia: wlyź do radości twego pōna!
Prziszoł tyż i tyn, kery erbnōł dwa talynty i godo: Pōnie, dołeś mi dwa talynty, toż mŏsz sam druge dwa, coch dlŏ ciebie zarŏbioł. Pedzioł mu Pōn: Gryfnie, sugo dobry i wierny! Boł żeś wierny w niywielu rzeczach, nad wieloma cie postawia: wlyź do radości twego pōna!
Prziszoł i tyn, kery erbnōł jedyn talynt i padŏ: Pōnie, jŏ wiedzioł, żeś ty je twardy chop: żniesz tam, kaj żeś niy posiōł i zbiyrŏsz tam, kaj ci sie niy rozsuło. Toż jŏ sie strachōł i skrōł żech twōj talynt w ziymi. Mŏsz go sam nazŏd. Ôdpedzioł mu jego pōn: Sugo zły i lyniwy! Wiedzioł żeś, że żna tam, kaj żech niy posiōł i i zbiyrōm tam, kaj mi sie niy rozsuło. Toż trzy było dać piniōndze do banku, a jŏ bych s profitym po powrocie sie je ôdebroł. Bez toż ôdebiercie mu tyn jedyn talynt, a dejcie tymu, kery mŏ dziesiyńć. No, bo kożdymu, kery mŏ, jeszcze mu dodzadzōm, że bydzie mioł naforantowane. Tymu zaś, kery niy mŏ, zabierōm mu nawet to co mŏ. A tego sugi, co je nic niy wort wyciepcie do ćmoka. Tam bydzie płacz i zgrzitanie zymbōw.
S PōnBóczkiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz