Ewangelijo po ślonsku #44

Podle Mateusza:

Jezus pedzieli ludziom tako bojka:

Krolestwo niybieske podane je na chopa, kery sioł dobre ziorno na swojim polu. Dyć, jak ludzi spali, przyszoł pieroński gizd i nasioł rostomajte kwosty blank pomiyndzy pszynica i poszoł.

No toż jak zboże wyrosło i puścioło kłoski, znodły sie tam tyż kwosty. Sługi gospodorza prziszli i sie go spytali: "Ponie, czy żeś niy posioł dobre ziorno na swojiom polu? Skond sie wziyne te pierońske kwosty?" Łodpedzioł jim: "Taki jedny chachor to zrobioł mi naskwol." Pedzieli mu sługi: "Kcesz, coby my to wyplewiyli?" Ale łon im pedzioł: "Niy, bo sie boja, coby razym z kwostym, niy wyrała sie tyż pszynica. Niych wszysjko rośnie cuzamyn, aże do żniwowanio. Wtedy koża nojprzod zebrać kwosty, powionzać je wyciepać na spolynie, a przynica zowiyź do mojego spichrza."

Pedzioł im tyż inno bojka:

Krolestwo niybieske podane je do ziorka horczycy, kere wtoś wzion i posioł na swjim polu. Je łone nojyjsze ze wszyjskich ziorek, ale jak wyrośnie, wiynksze je łod inakszych jarzyn i stowo sie drzewym, tak że ptoki przyfurgujom i wijom gniozda w jego witkach

Jeszcze inakszo bojka im pedzioł:

Krolestwo niybieske podane je do tego, jak baba dowo kwas do monki  na chlyb. Troszka kwasu styknie, by boło dobrze.

To wszysjsko Jezus godoł ludziom w bojkach, a bez bojek nic niy godoł. Tak sie łonaczyła godka Proroka: "Zaczna bajać, wygodom rzeczy skryte łod poczontku świata."

Wnet łodprawioł ludziow i poszoł do dom. Tam zndli sie jego ucznie i mu godajom: "Wytuplikuj nom bojka ło kwostach."

Łon im łodpedzioł:

Tym kery sieje dobre ziorno je Syn Człowieczy. Polym je świat, dobrym ziornym som synowie krolestwa, kwostym juzaś synowie Złego. Pierońskim chachorym, kery nasioł kwostu je dioboł; żniwowanie to je koniec świata, a żyńcy to janioły.

Toż tak samo, jak sie zbiyro kwosty i wciepuje w łogyń, tak bydzie przi koncu świata. Syn Człowieczy pośle swojich janiołow: ci zbierom s Jego krolestwa wszysjske zgorszynia i tych, kerzy dopuszczajom sie chacharstwa i wyciepnom ich w fojera; tam bydzie płacz i zgrzitanie zymbow. Wtedy sprawiedliwe bydom sie miechtać jak klara we krolestwie Łojca swego.

S Panym Bogiym