Ewangelijo po Ślonsku #26

Podle Jona:

Jezus prziszoł do samarytańskego miasta Sychar, kole pola, kere Jozik erbnoł po swojim łojcu Jakubie. Boło tam Jakubowe źrodło. Jezus sfatygowany drogom, siod sie przy źrodle. A boło kole połednia.

Wtedy prziszła kobiyta ze Samarie, coby naloć sie wody. Jezus do nij pedzioł: "Dej mi sie napić!" Boł som, bo Jego ucznie poszli do miasta na torg, coby kupić sie coś zjeś.

Obraz śląskiego artysty Antoniego Cygana z wystawy w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach

Samarytanka Mu pedziała: "Jak to je, że Ty - Żyd kcesz łody mie Samarytanki, bych Ci sie dała napić?" No, bo Żydy i Samarytanie ze sobom niy godajom.

Jezus ij łodpedzioł: "Jakbyś ty znała Boże dary i wiedziała s kim godosz, to byś gipko prosioła cobych ci doł wody żywyj."

A kobiyta na to: "Ponie, niy mosz jak siyngnoć, a studnia je głymboko. To skond weźniesz wody żywyj? Czyś Ty je wiynkszy łod naszego łojca Jakuba, kery nom fondnoł ta studnia i pioł s nij łon, jego syny, i jego gowiydź?"

Na to ij Jezus łodpedzioł: "Kożdy fto pije ta woda, zaś bydzie mu sie kciało pić. A tyn kery bydzie pioł woda, kero Jo mu dom, niy bydzie już musioł wiyncyj pić na wieki, bo moja woda wyłonaczy sie w nim jako źrodło szpricujonce ku życiu wiecznymu." 

Toć Kobieta Go poprosioła: "Ponie dej mi tyj wody, cobych już sam niy musiała wiyncyj prziłazić sie napić. Widza, żeś Ty je prorok. Nasze łojce rzykali do Boga na tyj gorze, a wy godocie, że rzykać trza we Jerozolimie." 

Jezus ij łodpedzioł: "Mogesz mi wierzyć kobiyto, przidzie taki czas, kiej ani na tyj gorze, ani we Jerozolimie niy bydzie szło porzykać. Wy rzykocie do tego. czego niy znocie, my rzykomy tak, jak trza, bo zbawiynie zaczyno sie łod Żydow. Idzie jednak taki czas, a właściwie już je, kiej prawdziwie pobożne ludzie bydom kwolić Łojca w Duchu i prowdzie, takich ludziow szuko Łojciec. Pon Bóczek je duchym, trza, coby ludzie Go kwolyli w Duchu i prowdzie".

Rzekła Mu kobiyta: Ja, jo wiym, że przidzie Mesyjosz, co Go bydom mianowć Chrytusym. A jak Łon przidzie, wszyjsko bydzie klar. "

Pedzioł do nij Jezus: "Dyć to je Jo, co z tobom godom."

Dużo Samarytan z tego miasta zaczło w Niego wierzyć, skuli godki kobiyty. No toż Samarytanie prziszli do Niego prosić, coby łostoł u nich. Łostoł dwa dni. I wiela wiyncyj ludu w Niego uwierzyło, bez Jego słowo. A do kobiyty godali: " Tera już wierzymy niy ino skuli twojij godki, ale sami my słyszeli i widzieli, i wiymy, że Łon je po prowdzie Zbawicielym świata".

S Panym Bogiym