Dziś chwalę

Ostatnio trochę narzekałem, to dziś będę chwalił. 

Po pierwsze cieszę się, że żyję. Nie zawsze jest łatwo, ale mam dobre życie. Czasem było biednawo, ale zawsze podstawowe potrzeby były zaspokojone. Pamiętam okresy, gdy chleb z dżemem na kolację musiał wystarczyć, ale nie pamiętam głodu. Czasem nosiłem ubrania po kimś, ale zawsze coś tam do ubrania miałem. (Gorzej miał mój młodszy brat, bo zawsze ciuchy miał po mnie). Mieszkania bywały dość ciasne, ale nigdy mi na nos nie kapało i marznąć nie musialem.

Od przedszkola do zakończenia studiów miałem szansę się uczyć. Chyba tej szansy nie zmarnowałem.

Od 22 lat pracuję zawodowo. Raz mnie z pracy wyrzucili, ale nigdy nie byłem bezrobotny.

W tym miesiącu będziemy obchodzić 23. rocznicę ślubu i ciągle jestem z moją żoną szczęśliwy (mam nadzieję, że ona ze mną też). Spłodziłem syna (a nawet dwóch). Posadziłem drzewo. Wybudowałem dom (i co z tego, że do emerytury będę spłacał frankowy kredyt).

Mieszkam w Europie i szczycę się jej judeochrześcijańskimi korzeniami, jej historią i kulturą zaczynającą się gdzieś w starożytnej Grecji. 

Jestem Polakiem. Mam zaszczyt być rodakiem św. Jana Pawła II i wielu innych wspaniałych ludzi.

Kocham mój Śląsk. Przaja tyj Ziymi i jes żech fest rod, że tukej żech sie urodzioł jo i moje przodki.

Dobrze mi się żyje w Rudzie Śląskiej na Halembie.

Mogę śmiało, choćby tu na blogu, wygłaszać swoje poglądy. Żyję w demokratycznym kraju. Mogę głosować w wyborach na dowolną partię. Mam prawo być krytyczny w stosunku do naszych reprezentantów, do naszych władz. Jednocześnie cieszę się, że wielu naszych polityków, urzędników oraz wszelkiego rodzaju fachowców ciężko pracuje, byśmy żyli w dobrych warunkach.

Bardzo ważne jest dla mnie, że swoją wiarę mogę wyznawać bez przeszkód. Nikt mnie za nią nie szykanuje. Nikt mi nie dokucza, ani mnie nie wyśmiewa.

Nie jestem tu przez przypadek. 

Bóg mnie wymyślił: mnie i moje życie. Bogu niech będą dzięki!  

Pozdrawiam