Ślōnzŏk w Paryżu

Już my wrōciyli curik, ale we tym Paryżu, to jõ sie czuł, jak w dōma.

Przede wszyjskim, to tam muszōm mieć pierońske szkody gōrnicze. Co drugo chałpa się sypie i muszōm jōm remōntować.

Kōnsek Luwru w rysztunkach

I tam prawie wszyjsko tak wyglōndo. Przi czym Katedry niy licza, bo wiadomo, że się sfajfczyła - aże żōl paczeć.

Majōm tam tyż tako zwyrtniōno szōla. Zwyrtniōno, bo ôni zamiast na dōł, jadōm do gōry.

Szōla do gōry

No i trza sie to pedzieć, że nōm niy dorostajōm do piynt. U nōs na Halymbie, na głymbokij hajery sjyżdżajōm trzi razy dalij.

Nojbardzij toch sie jednak uradowōł, jak my trefiyli naszego Ślōnzŏka we Luwrze. Jõ sie mu niy mōg nadziwić.

Ślōnzŏk gafto na Ślōnzŏka

Jõ Wōm gōdōm, przi świyntym Jacku ze Kamiynia Ślōnskego we tym Paryżu, to jõ sie czuł, jak w dōma.

Ôstońcie z Bogiym