Wanielijo po ślōnsku #223

Podug Mateusza:

Duch wykludziōł Jezusa na pustynia, coby Go mioł kusić diŏboł. 

Gōra Kuszynio

A jak już pościōł sztyrdziści dni i sztyrdziści nocy, zrobiōł sie w końcu głodny.

Wtedy prziloz ku Niymu kusiciel i gŏdŏ: Jakś Ty je Syn Boży, rzeknij tym kamolōm coby sie smiyniły we chlyb.

Dyć mu Jezus zarŏz ôdpedzioł: Stoji napisane: "Niy samym chlebym żyje czowiek, ino kożdym słowym, kere pochodzi z Bożych ustŏw".

Wtedy wziōn Go diŏboł do Świyntego Miasta, postawiōł na wiyrchu winkla świontynie i Mu pedzioł: Jakś Ty je Synym Bożym, ciepnij sie w doł, bo stoji napisane: "Janiołōm swojim kŏże, coby cie na rynkach nosiyli, byś bez cufal niy piznōł nogom ô jako puta".

Ôdpedzioł mu Jezus: Ale stoji tyż napisane: "Niy bydziesz Pōn Bóczka robiōł za błozna".

Jeszcze rŏz wziōn Go diŏboł na srogo gōra, doł Mu pofilować na wszyjske krōlestwa na świecie i na jejich bogactwo i Mu pedzioł: Dom Ci to wszyjsko, jak klynkniesz przedy mnōm.

Na to mu Jezus ôdpedzioł: Idź raus szatanie! Dyć stoji napisane: "Przed Pōn Bogiym swojim bydziesz ino klynkoł i Jymu samymu bydziesz służōł".

Wtedy diŏboł sie ôd Niego poszoł wek, a przifurgli janioły i Mu posługiwali.

Ôstōńcie z Bogiym