Podug Marka:
Wtynczŏs, jak sie zećmiyło, Jezus pedzieli do swojich uczniōw: "Przeprowmy sie na drugi brzeg". Toż ôstawiyli ciźba ludziōw, a Jego wziynli, tak jak boł, do łodzi. Inksze łodzie tyż s Nim płynyły.
Nogle zerwoł sie festelny wiater. Fale telepały ô łodź tak, że zaczła nabiyrać wody.
Jezioro Genezaret widziane z drugigo brzegu |
Ôn zaś społ na zadku łodzi. Zbudziyli Go i pedzieli do Niego:
"Nauczycielu, nic Cie to niy ôbchodzi, że my sam ginymy?" Ôn stanoł, zafelezowoł na wiater i padoł do jeziora: "Weź sie na wstrzimanie i być cicho!" Wiater sie uspokojoł i zrobioła sie głymboko cisza.
Wtynczos padoł do nich: "Co s wos take straszki? Niy mocie wiary!" Ôni festelnie sie zlynkli i godali pomiyndzy sobom: "Kim Ôn właściwie je, że nawet wiater i jezioro som Mu usuchliwe?"
Ôstōńcie z Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz