Wanielijo po ślōnsku #164

Podug Mateusza

Pyjter prziszoł do Jezusa i Go spytoł: "Pōnie, wiela razy idzie przebaczyć, jak mi ftoś zrobiōł na skwol? Czy aże siedym razy?"

Jezus mu ôdpedzioł: "Niy godom ci, że aże siedym razy, ino aże siedymdziesiōnt siedym razy. 

Beztōż krōlestwo niybieske je podane na krōla, kery kcioł sie rozliczyć ze swojimi sugami. Jak sie zaczōn rozliczać, przekludziyli mu jednego, kery boł mu winiyn dziesiyńć tysiyncy talyntōw. Skuli tego, że niy mioł s czego wrōcić, pōn kŏzoł go przedać cuzamyn z babom i dzieckami i cołkim jego kustym, coby dug dostać wek.

No toż sługa pod na klynczki i go prosiōł: "Zetrwej trocha, a wszyjsko ci ôddom." Pōn sie nad nim zlŏtowoł, puściōł go wolno, a dug mu blank darowoł.

Ja, ale ino jak tyn istny tamstōnd wylŏz, trefioł na jednego chopa, kery boł mu winiyn sto dynarōw. Chyciōł go za szlabiker i wrzeszczoł: "Gipko dŏwej mi nazot, coś winiyn". Tyn pod przed nim na klynczki i prosiōł: "Zetrwej trocha, a wszyjsko ci ôddom." Tyn jednak niy kcioł, ino wciep go do heresztu, póki niy do nazŏd dugu.

Inksze chopy jak to ôbejrzeli fest sie zafrasowali. Poszli tyż i ôpedzieli, co sie stało swymu pōnu.

Wtynczŏs pōn go zawezwoł i mu padoł: "Pieroński chachorze! Toż jŏ ci darowoł cołki twoj dug, boś mie prosiōł. Przeca i ty powiniyn żeś zrobić tak samo i zlitować sie nad tym drugim tak, jak jŏ sie zlitowoł nad tobōm, ja?" I fest sie snerwowoł, kŏzoł go wciepać katom, póki niy ôddo nazŏd, co przōdzi boł winiyn.

Tak samo wōm zrobi Ôjciec mōj niybieski, jak kożdy z wos niy przebaczy z herca swojimu bratu.

Ôstōńcie z Bogiym