Wanielijo po ślōnsku #109

Podug Łukasza:

Jezus pedzieli do swojich uczniōw:

"Niy strachej sie, mało trzódko, bo spodobało sie Ôjcu waszymu dać wōm krōlestwo. Sprzedejcie wasze dobra i dejcie biydokōm. Wyłōnaczcie sie za to portmanyje, kere sie niy psujom, skarb niywyczerpany we niebie, kaj sie ani złodziyj niy dostanie, ani mol niy zeżre. Bo kaj skarb wasz, tam bydzie i wasze herce.

Niych bydom przepasane wasze biodra i hajcniyte pochodnie. A wy bydźcie podobne do ludziōw, kerzy czekajōm na swojigo pōna, kery mŏ prziś curik ze weselŏ i kerymu trza ôdymknōńć dźwiyrze, jak sie pojawi i bydzie klupoł. 

Trza ôdymknōńć, jak bydzie klupoł 

Szczyńśliwe te sugi, kerych pōn znojdzie czuwać, jak przidzie. Na zicher wōm godom: Przepasze sie i kŏże im sie zicnōńć przi stole i bydzie im usługiwōł. Ô keryj by niy prziszoł, szczyńśliwe ône, kiej ich tak trefi.

A to sie forsztelujcie, jakby chop wiedzioł, ô keryj przijdzie kradziok, niy doł by sie włōmać do swojij chałpy. Wy tyż bydźcie gotowe, skuli tego, że ô godzinie, keryj sie niy domyślŏcie, przijdzie Syn Człowieczy".

Wtynczŏs Pyjter sie spytoł: "Pōnie, czy ta bojka gŏdŏsz do nos, czy do wszyjskich?"

Pōn ôdpedzieli: "Fto to je tyn zarzōndca wierny i mōndry, kerego pōn postawiōł nad swojōm sużbōm, coby rozdŏwoł jŏdło wtynczŏs, kiej trza? Szczyńśliwy tyn suga, kerego pōn, jak przijdzie, znojdzie przi takij robocie. Na zicher wōm godom: zafelezuje tak, że bydzie rzōńdziōł cołkimi jego dobrami. Ino, że jak tyn suga tak sie powiy: Jakosik mojigo pōna dugo niy ma nazŏd i zacznie lŏć sugi i sużōnce i do tego jeś, chloć i porzond bydzie naprany, to przijdzie taki dziyń i tako godzina, że jak sie niy bydzie tego spodziywoł, zjowi sie pōn; festelnie go skōrze i do mu plac z niywiyrnymi.

Tyn suga, kery poznoł wola swojigo pōna, a nic niy narychtowoł podug tyj woli, weźnie sroge baty. Tyn zaś, kery niy poznoł jego woli, a znokwioł cosik dlŏ skŏraniŏ, weźnie myńsze baty. Tymu, fto dostoł dużo, dużo sie ôd niego bydzie żondać, a kery mocka sprow erbnoł, tym bardzij bydzie sie po nim spodziywać.

Ôstōńcie z Bogiym