Podug Łukasza:
Ktoś s ciźby padoł do Jezusa: "Nauczycielu, padej mojimu bratu, coby się sy mnom podzielił erbym".
Dyć Ōn mu ôdpedzioł: "Człeku, fto Mie zrobioł nad wami syndziom abo pomagerym?"
Pedzioł tyż do nich: "Dowejcie pozōr, cobyście niy byli pragliwe. Bo nawet jak ktoś mo za wiela, to jego żywobycie niy ôd tego zoleży, co ôn mo".
I doł sie do ōsprowki s takom bojkom: "Jednymu bauerowi dobrze ôbrodzioło pole. I tak medykowoł: Co s tym poczońć? Niy mom tyla placu, coby wszyjsko schronić. I tak padoł: Wiym, co zrobia. Zbula moje spichrze i pobuduja wiynksze i tam wsadza cołkie moje zboża i inksze dobra. I tak sie powiym: Mosz wielge dobra, kere ci styknom na dugie lata. Jydz, pij i ônacz wiela wlezie! A dyć Bōg do niego padali: "Gupieloku, jeszcze tyj nocy przidzie ci wziońć i umrzić; fto erbnie to, co żeś narychtowoł?"
 |
| Tyj nocy przidzie ci wziońć i umrzić |
Tak sie dzieje s kożdym, kery skarby gromadzi do sia, a niy ma bogaty u Boga."
Ōstońcie s Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz