Kulturalny Ślązak

Tydzień temu po trudnych dniach, w których działo się dużo rzeczy - w tym bardzo smutnych, w piątkowy wieczór wybrałem się do katowickiego NOSPR-u na koncert.

Zdjęcie z 2014

Wyjechałem z domu tak w sam raz, gdyż nie przewidywałem żadnych niespodzianek. Niestety na miejscu okazało się, że cały parking i wszystkie okoliczne uliczki były szczelnie wypełnione - pewnie w Spodku lub w MCK działa się jakaś alternatywna impreza - może Barbórka. Na 15 minut przed koncertem dość rozpaczliwie szukałem kawałka miejsca dla mojej Meganki. W końcu coś znalazłem (dobrze, że zima, bo pod śniegiem nie widać, na czym stanąłem).

Wpadłem do budynku. Szatnia z tyłu była już wypełniona, więc trzeba było jeszcze zbiec na drugą stronę. Nie wiem czemu, wydawało mi się, ze bilet mam na drugim balkonie, pod sufitem. Dobrze, że sprawdziłem, bo okazało się, że miejsce czeka na mnie tuż przed sceną, w pierwszym rzędzie (dla zmylenia przeciwnika oznaczonym, jako II). Wpadłem. Powiedziałem Sąsiadce o wyraźnie azjatyckich rysach twarzy "dzień dobry". Usiadłem.

Takiego miejsca jeszcze nigdy nie miałem

Pięknie grali w pierwszej części Haydna, a w drugiej Mozarta.

Piotr Anderszewski + Sinfonietta Cracovia

Pan Piotr Anderszewski był rewelacyjny. To, że jest świetnym pianistą, jest właściwie oczywiste. Mnie fascynowała dodatkowo jego ekspresja, wyraz twarzy i gesty szczególnie, gdy dyrygował orkiestrą. Mogę tylko żałować, że podczas koncertu zabronione jest robienie zdjęć (nawet nie miałem przy sobie aparatu - powyższe z komórki) - byłby wspaniały reportaż.

Tak czy inaczej owacja na stojąco była bardzo zasłużona. A w zamian mogliśmy usłyszeć kilka bisów.

Owacja na stojąco

Ciągle nie umiem się nacieszyć, że mamy na Śląsku tak piękną salę koncertową i możemy gościć tak wspaniałych artystów.



Pozdrawiam